مروری بر مدیریت تلفیقی آفات نخل خرما (چالش ها و راه کارها)

خرما یک محصول مهم اقتصادی است و عوامل زنده و غیر زنده مختلف باعث ایجاد خسارت به این گیاه می شوند. تغییرات آب و هوایی، توسعه سیستم های تک کشتی و استفاده دایم از سموم شیمیایی، آفات و دشمنان طبیعی آن ها را در اکوسیستم کشاورزی نخل خرما تحت تاثیر قرار می دهند. کاربرد غیراصولی سموم شیمیایی پرهزینه، یک استراتژی شکست خورده است. استفاده از کنترل بیولوژیکی ستون فقرات برنامه مدیریت تلفیقی آفات خرما است. سه روش کنترل از جمله زراعی، مقاومت ارقام و کنترل شیمیایی به عنوان روش های تکمیلی در برنامه ایجاد مدیریت تلفیقی مورد استفاده قرار می گیرند. کنترل بیولوژیک حمایتی از طریق رهاسازی Stethorous gilvifrons، Bacills thurengeinsis و Metarhizium anisopliae به ترتیب برای کنترل کنه تارتن، کرم میوه خوار و سوسک شاخدار خرما انجام می شود. بهره وری تولید خرما را می توان با اجرای شیوه های پیشرفته کنترل زراعی افزایش داد. کنترل زراعی با اجرای درست عملیات «به باغی» مانند خاک ورزی، گرده افشانی، آبیاری و مدیریت خوشه در کاهش خسارت آفات نخل خرما بسیار موثر است. حساسیت ارقام نخل خرما نیز برنامه مدیریت تلفیقی آفات این گیاه را تحت تاثیر قرار می دهد، موثر است. به عنوان یک گام تکمیلی تعدادی از آفت کش های اختصاصی برای کاربرد در این برنامه در مواقع ضروری توصیه شده است. یکی ازمشکلات مهم آفات خرما لزوم داشتن سیستم تصمیم گیری دقیق برای پیش آگاهی و ردیابی است. یک تغییر اساسی وسریع به منظور دست یابی به رویکرد زیست محیطی و اقتصادی مدیریت آفات خرما ضروری است.