رابطه نگرش دانشجویان به دانشگاه و فرسودگی تحصیلی با میانجی گری اهمال کاری تحصیلی

افکار و اعمال دانشجویان در دانشگاه، تحت تاثیر انتظارات آن ها از محیط دانشگاهی و تصوری که از محیط دانشگاه دارند، قرار دارد. به گونه ای که اگر تصور کنند قادر به پاسخگویی به انتظارات نیستند، حتی ممکن است تحصیل خود را نیمه کاره رها نمایند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی رابطه نگرش دانشجویان به دانشگاه و فرسودگی تحصیلی با توجه به نقش میانجی گری اهمال کاری تحصیلی بود.
روش این پژوهش از نوع مقطعی بود. جهت تعیین حجم نمونه، از فرمول تعیین حجم نمونه بر اساس حجم معلوم جامعه استفاده شد و به این ترتیب، 384 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران و دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری به عنوان نمونه، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر حسب محل دانشگاه، انتخاب شدند و در این تحقیق شرکت نمودند. اطلاعات با کمک پرسش نامه های استاندارد نگرش دانشجویان به دانشگاه Weinstein و همکاران (Perceptions، Expectations، Emotions and Knowledge یا PEEK)، اهمال کاری تحصیلی سواری (Academic procrastination) و فرسودگی تحصیلی Bresó و همکاران جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از آزمون Independent t، آزمون ضریب همبستگی و روش تحلیل مسیر با استفاده از مدل های رگرسیون تکراری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
بین نگرش دانشجویان به دانشگاه با اهمال کاری تحصیلی (298/0 = r) و فرسودگی تحصیلی (491/0 = r) رابطه معنی داری مشاهده شد. بین نگرش دانشجویان به دانشگاه و فرسودگی تحصیلی آنان با توجه به نقش میانجی گری اهمال کاری تحصیلی در دو بعد اهمال کاری عمدی و ناشی از خستگی جسمی و روانی، رابطه معنی داری وجود داشت (05/0 > P). همچنین، مقایسه متغیرهای مورد مطالعه در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران و دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری حاکی از وجود تفاوت معنی دار در بعد تحصیلی، بعد شخصی و در کل نگرش دانشجویان به دانشگاه و بعد ناکارامدی تحصیلی از فرسودگی تحصیلی بود و تفاوت معنی داری در مقایسه بقیه متغیرها مشاهده نشد.
توجه بیشتر به بهبود نگرش دانشجویان به دانشگاه در جهت کاهش و رفع دو معضل اهمال کاری و فرسودگی تحصیلی، ضروری به نظر می رسد تا از این طریق عملکرد تحصیلی و بهزیستی روان شناختی دانشجویان افزایش یابد.