ارزیابی اثر تنش شوری و پرولین بر برخی از صفات ریخت شناختی، فیزیکی و فیتوشیمیایی برگ در سه رقم زیتون (Olea europaea L.)

زیتون (Olea europaea L.) از گیاهان نیمه مقاوم در برابر شوری است که میزان مقاومت آن به رقم بستگی دارد؛ از این رو می توان از این گونه گیاهی به عنوان یک مدل برای مطالعه پاسخ محصولات چوبی به تنش شوری استفاده نمود. در این تحقیق نهال های شش ماهه سه رقم زیتون، شامل آربکین[1]، آربوسانا[2] و کرونایکی[3]، به مدت شش ماه تحت تنش شوری سدیم کلرید با غلظت های 0، 50، 100 و 200 میلی مولار قرار گرفتند و سه مرتبه با پرولین به غلظت های 0، 100 و 200 میلی گرم در لیتر محلول پاشی شدند. در انتهای دوره تنش، تعداد برگ ها در هر گیاه شمارش و ضخامت، طول و عرض برگ، وزن تر و خشک برگ اندازه گیری گردید. محتوای کاروتنوئید برگ با استفاده از دی متیل سولفواکسید، فنل کل برگ با معرف فولین سیو کالتو، و مقدار قند بر اساس روش مک کریدی تعیین شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت شوری تعداد برگ کاهش یافت که رقم آربوسانا بیشترین کاهش را داشت. رقم کرونایکی در سطح شوری 200 میلی مولار کاهش معنی داری از نظر طول و عرض برگ نشان داد و کاربرد پرولین نتوانست از این کاهش جلوگیری نماید. کمترین وزن تر و خشک برگ در سطح شوری 200 میلی مولار مشاهده شد. ضخامت برگ در پاسخ به شوری افزایش و مقدار کاروتنوئید کاهش یافت. از بین ارقام مورد مطالعه آربوسانا کمترین محتوای فنل کل را داشت. در سطح شوری 200 میلی مولار، بیشترین مقدار قند مربوط به آربوسانا و کمترین مقدار مربوط به کرونایکی بود. گیاهان تیمار شده با پرولین 200 میلی گرم بر لیتر بیشترین مقدار کربوهیدرات را داشتند.