اثربخشی یوگا بر سازگاری زنان و مردان سالمند

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یوگا بر سازگاری زنان و مردان سالمند بود. پژوهش حاضر، نیمه تجربی با ماهیت کاربردی، همراه با گمارش تصادفی آزمودنی ها در گروه های تجربی و کنترل، به همراه پیش آزمون و پس آزمون است. جامعه آماری این تحقیق کلیه زنان و مردان 60 سال به بالا استان البرز در سال 1395 بود که از میان آن ها 40 زن و مرد سالمند، به صورت نمونه در دسترس و هدفمند از خانه سالمندان کهریزک استان البرز انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (n=20) و کنترل (n=20)، قرار گرفتند. معیار ورود به این تحقیق، سلامت جسمانی، روانی و همچنین کسب نمره میانگین به پایین در عامل سازگاری بود. از برگه اطلاعات فردی، فرم رضایت شرکت در تحقیق و پرسشنامه سازگاری بل (BAL) به عنوان ابزار در این مطالعه استفاده شد. گروه تجربی به مدت 6 هفته و هر هفته 3 جلسه به مدت 45 دقیقه مورد مداخله قرار گرفت. داده ها به وسیله آزمون شاپیرو-ویلک و آزمون تحلیل واریانس دوعاملی تجزیه وتحلیل شد. تمرینات یوگا بر سازگاری زنان و مردان سالمند اثر معناداری دارد، یعنی تمرینات یوگا منجر به افزایش معنادار سازگاری شد (000/0=P) و نیز تمرینات یوگا بر سازگاری اجتماعی و سازگاری عاطفی اثر معناداری داشت، یعنی تمرینات یوگا منجر به افزایش معنادار سازگاری اجتماعی (045/0=P) و سازگاری عاطفی زنان و مردان سالمند (000/0=P) شد؛ بنابراین می توان از مداخله یوگا جهت افزایش سازگاری سالمندان به وسیله متخصصان در خانه های سالمندان استفاده نمود.