ارائه مدل اولویت بندی عوامل موثر بر نوآوری باز با استفاده از روش دیمتل

در دنیای رقابتی امروز، سازمان ها برای رشد و توسعه موقعیت خود باید شیوه های جدید متناسب با این میزان تغییرات و پیشرفت سریع را اتخاذ کنند. یکی از الزامات توسعه بخشیدن و پیشرو بودن در صنعت، برخورداری از رویکرد نوآوری باز در سازمان است. نوآوری به عنوان عامل کلیدی در خلق ارزش و کسب مزیت رقابتی پایدار در محیط متغیر پیچیده کنونی بنگاه ها به حساب می آید. نوآوری باز با تاکید بر از بین بردن مرزهای سازمان و دخیل کردن عوامل ارزش آفرین خارج از سازمان، احتمال موفقیت و توسعه سازمانی را بالا برده و ریسک ناشی ازخطرات سرمایه گذاری را کاهش می دهد. به دلیل پیچیده شدن فضای رقابتی و سرعت بالای تغییرات در شرایط کنونی، ضروری است پژوهش هایی به منظور به کارگیری رویکرد نوآوری باز در بنگاه و صنایع مختلف توسعه یابد. به همین منظور، در این پژوهش پس از شناسایی عوامل موثر بر نوآوری باز، به مطالعه روابط این عوامل و اولویت بندی آنها با استفاده از روش دیمتل پرداخته شده است. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات توصیفی پیمایشی است و ابزار گردآوری آن با کمک مرور ادبیات پژوهشی این حوزه و گردآوری اطلاعات پرسشنامه در بین مدیران نوآوری و خبرگان و کارشناسان این حوزه است. نتایج پژوهش نشان می دهد عوامل آمادگی سازمانی، مدیریت مالکیت فکری، توانمندی مشارکتی، ظرفیت جذب، واسطه های نوآوری و مدل کسب و کار به ترتیب بر نوآوری باز تاثیر می گذارند و اولویت بالایی دارند.