«تن» وازه بر «تن» آهنگ، شناساندن کتاب وزن موسیقی و شعر

ایقاع معیار وزن موسیقی موزون است چنان که عروض میزانی برای کلام منظوم است. اگر کسی در پی کتابی است که خلاصه مهم ترین نظریات موسیقی دانان ایران قدیم و نیز سده های اخیر را درباره ایقاع و عروض در بر داشته باشد، کتاب وزن موسیقی و شعر یکی از کتاب های تخصصی در این زمینه است. مطالب این کتاب فیش برداری منظمی است دربردارنده دیدگاه های تقریبا یک سان در مورد ارتباط ایقاع و عروض که در انتهای کتاب به ذکر شواهدی مبتنی بر ارتباط این دو علم، منتج شده اند. در این نوشته به معرفی و بررسی کوتاه کتاب پرداخته ایم. نقد عملی این اثر زمانی رخ می دهد که کتاب به دست مخاطبان اصلی اش برسد؛ یعنی کسانی که هم در عروض و هم در موسیقی سنتی ایران، دانش کافی دارند باید بکوشند از مباحث این کتاب و دیدگاه های مشابه، اثری خلق کنند که حاصل کاربرد مباحث تئوریک پیوند ایقاع و عروض باشد. در این مختصر، ضمن توضیح برخی کاستی ها و فوائد اثر، اشاره شده است که این کتاب در ادامه برخی آثار مشابه است و البته خلا مهمی را پر کرده است اما به این دلیل که این تحقیق صرفا مکتوب است، در عمل کارایی چندانی ندارد و لازم است در چاپ های بعدی، نمونه های صوتی ضمیمه اش شود تا مقصود نویسنده روشن تر باشد. امید است این پژوهش کتبی آغازی باشد برای دور تازه ای از تحقیقات نوشتاری و شنیداری در این زمینه چراکه بدون رجوع به فایل های صوتی اجرای تصانیف، هرگز از مرحله تعریف کلیات و تشخیص جزئیات بحث، به مرحله تمرین و تولید نخواهیم رسید.