بررسی اثر ضخامت بر استحکام چسبندگی مخلوط رزین-پودر سیلیکا مورد استفاده در ساخت قایق های تندرو کامپوزیتی و مقایسه با ضخامت کم با استفاده از تحلیل تجربی
در این پژوهش، اثر ضخامت بر روی استحکام چسبندگی مخلوط رزین-پودر سیلیکا با استفاده از انجام تست بررسی میشود. امروزه، به دلیل وجود مزایای زیاد از سازههای کامپوزیتی زمینهپلیمری در صنایع مختلف از جمله صنایع دریایی بسیار استفاده میشود. اجزای اصلی برای ساخت سازههای کامپوزیتی زمینهپلیمری شامل رزین، تقویتکننده، چسب، پرکنندهها، هسته و... میباشند. در بعضی از صنایع کامپوزیت برای کاهش ویسکوزیته رزین و اعمال آن در محلهای شیبدار یا عمودی و یا استفاده در محلهای دارای فضای خالی زیاد (به عنوان پرکننده)، از ترکیب رزین و پودر سیلیکا استفاده میشود. باید توجه داشت که از مخلوط رزین-پودر سیلیکا یا هر پرکنندهی دیگری، در هر ضخامت و تحت هر شرایط بارگذاری نمیتوان استفاده نمود. در این پژوهش، از مخلوط رزین و پودر سیلیکا به عنوان اروزیل تعبیر میشود. با توجه به حساست موضوع، در این مقاله، با استفاده از ساخت نمونههای اتصال با بکارگیری اروزیل در ضخامت کمتر از 1 میلیمتر و ضخامتهای 6 و 13 میلیمتر و انجام تست مطابق استاندارد ASTM D5868 چسبندگی و استحکام اتصال بررسی و مقایسه میشود. اروزیل مورد استفاده، ترکیب رزین پلیاستر B130 ساخت شرکت کهر بوشهر و پودر سیلیکا است. نتایج تستها نشان دادند که چسبندگی اروزیل در ضخامتهای 6 و 13 میلیمتر، کاملا متفاوت از چسبندگی اروزیل با ضخامت کمتر از 1 میلیمتر بوده و همچنین، با افزایش ضخامت، استحکام برشی و چقرمگی به شدت کاهش مییابد.
کامپوزیت زمینه پلیمری ، اتصال ، اروزیل ، ضخامت ، چسبندگی ، الگوی شکست ، استحکام برشی ، چقرمگی
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.