مقایسه کارآمدی ابزار تریاژ ESI و ابزار تریاژ پرستاری مبتنی بر الگوی سازگاری Roy در پیش بینی نیاز به بستری در بخش مراقبت ویژه و عادی در بیماران با ترومای سر

ترومای سر یکی از مهم ترین علت های مرگ و میر و معلولیت ناشی از آسیب های تروماتیک می باشد. بررسی بیمار ترومایی یک فرایند فعال شامل بررسی اولیه (تریاژ) و بررسی ثانویه است. در این زمینه ابزار های تریاژ گوناگونی طراحی و به کار گرفته شده اند. تاکنون ابزاری اختصاصی و دقیق برای تریاژ ترومای سر معرفی نشده است. این مطالعه به بررسی و مقایسه کارآمدی ابزار تریاژ ESI با ابزار تریاژ پرستاری مبتنی بر بعد فیزیولوژیک الگوی سازگاری ROY در پیش بینی نیاز به بستری در ICU در بیماران ترومای سر می پردازد.
یک مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 95 بر روی 400 بیمار مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان شهید کامیاب مشهد انجام شد. بیماران به روش بلوکی و بر اساس روز پذیرش، به یکی از دوگروه تریاژ ESI و تریاژ ROY اختصاص یافتند. 12 ساعت بعد از تریاژ، وضعیت بیماران مبنی بر تداوم بستری در ICU یا بخش مورد پیگیری قرار گرفت. در نهایت میزان خطای دو ابزار محاسبه و مقایسه شد.
نتیجه آزمون کاپا نشان داد که اختلاف معنی داری بین پیش بینی تریاژ ESI و تریاژ ROY از نظر بستری در ICU در مرحله اول وجود ندارد (0.123P=)، اما از نظر وضعیت تداوم بستری مشخص شد که ابزار تریاژ ROY به طور معنی داری خطای کم تری در پیش بینی نیاز به تداوم بستری در ICU یا انتقال به بخش داشت (0.012P=).
استنتاج: تریاژ ROY در مقایسه با تریاژ ESI می تواند خطای کم تری در پیش بینی پیامدهای اورژانسی بیماران ترومای سر داشته باشد.