تاثیر مداخلات نوروفیدبک و تصویرسازی ذهنی بر تعادل سالمندان

اهداف تعادل یکی از شاخص های تعیین استقلال افراد سالمند به شمار می رود. بررسی و تشخیص عوامل موثر بر آن از موضوعاتی است که محققان به آن توجه کرده اند. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی اثر تمرینات نوروفیدبک و تصویرسازی حرکتی بر تعادل سالمندان است.
مواد و روش ها جامعه آماری مدنظر سالمندان شهر مشهد بودند که از بین آن ها 24 سالمند در دامنه سنی 60 تا 82 سال به صورت داوطلبانه انتخاب و سپس به سه گروه 8 نفری به صورت تصادفی تقسیم شدند. شرکت کنندگان دو گروه تجربی به مدت 8 جلسه (3 جلسه در هفته) در تمرینات مربوط به خود (تمرین نوروفیدبک و تمرین تصویرسازی حرکتی) شرکت کردند، اما گروه کنترل هیچ گونه تمرینی انجام نداد. در این تحقیق برای اندازه گیری تعادل ایستای سالمندان از آزمون تعادلی لک لک و برای اندازه گیری تعادل پویای آن ها از آزمون زمان برخاستن و راه رفتن، استفاده شد که در دو مرحله قبل و بعد از تمرینات ارزیابی می شدند. به منظور تعیین عادی بودن توزیع داده ها از آزمون شاپیرو ویلکس و برای تعیین آثار مرتبط با تمرین از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نمرات پیش آزمون افراد به عنوان متغیر مداخله گر مدنظر قرار گرفت. تمامی آزمون های آماری با نرم افزار SPSS نسخه 21 و در سطح معنی داری 05/0=a تحلیل شدند.
یافته ها نتایج حاصل از آزمون تحلیل کوواریانس نشان دهنده تاثیر معنی دار تمرینات نوروفیدبک و تصویرسازی حرکتی بر تعادل ایستا و پویای سالمندان بود (05/0>P). ضمن اینکه تمرین نوروفیدبک بر هر دو وضعیت تعادل ایستا و پویا تاثیر بهتری داشت (05/0>P).
نتیجه گیری با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد می شود از این تمرینات به منظور پیشگیری از افت تعادل و تقویت آن در سالمندان استفاده شود.