تبیین تجربه فرسودگی تحصیلی در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

فرسودگی تحصیلی یکی از پدیده هایی است که به دلیل تاثیرات منفی آن بر کارایی تحصیلی و بهداشت روانی دانش آموزان و دانشجویان، در دهه های اخیر مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف دستیابی به درک عمیقی از جوهره اصلی پدیده فرسودگی تحصیلی انجام شد.
این پژوهش کیفی از نوع پدیدارشناسی توصیفی بود. نمونه ها با استفاده از روش هدفمند زنجیره ای از میان دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال تحصیلی 94-1393 انتخاب شدند و مصاحبه ژرف نگر با آن ها صورت گرفت. سپس متن مصاحبه ها ضبط و مکتوب گردید و کسب اطلاعات تا رسیدن به مرحله اشباع داده ها ادامه یافت که حجم نمونه در مرحله اشباع به 9 نفر رسید. اطلاعات به دست آمده با روش Ramist مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به منظور تایید قابلیت اعتماد، دلالت و صحت اطلاعات، خلاصه اظهارات شرکت کنندگان به آنان ارایه شد و آن ها هماهنگی نظرات خود با یافته های محقق را اعلام نمودند و در صورت وجود تناقض، برداشت های محقق اصلاح گردید.
تجربه فرسودگی تحصیلی در قالب 3 مضمون اصلی «ضعف برنامه ریزی، مشکلات انگیزشی و مشکل در سازگاری» و 8 مضمون فرعی «نقص هدف گذاری، به تعویق انداختن، تکرار اشتباهات برنامه، بی علاقگی، انگیزش بیرونی، احساس خستگی و بی حوصلگی، منبع کنترل بیرونی و انتظارات کارایی» خلاصه شد.
نتایج به دست آمده می تواند اطلاعات مفیدی را در مورد ویژگی های این افراد و راهبردها و مداخلات پیشگیرانه و اصلاحی برای ارتقای سطح کارایی تحصیلی و بهبود وضعیت این گروه از افراد فراهم نماید.