شناسایی مولفه های مدیریت استعداد اعضای هیات علمی در دانشگاه

با توجه به این که به کارگیری مدیریت استعداد در دانشگاه ها به عنوان سیستمی برای شناسایی، استخدام، پرورش، ارتقا و نگهداری اعضای هیات علمی مستعد و با هدف بهینه کردن توان دانشگاه به منظور تحقق اهداف ضروری می باشد، مطالعه حاضر با هدف شناسایی مولفه های مدیریت استعداد اعضای هیات علمی در دانشگاه ها انجام شد.
در این پژوهش کیفی، بر اساس نمونه گیری مبتنی بر هدف، با مدیران و اعضای هیات علمی دانشگاه های اصفهان، صنعتی و علوم پزشکی مصاحبه های نیمه ساختار یافته به عمل آمد. همه مصاحبه ها ضبط، دست نویس و تایپ گردید. سپس در نرم افزار MAXQDA وارد و کدگذاری، طبقه بندی و توصیف شد و مطابق روش تحلیل محتوا، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
پس از مصاحبه با 18 نفر از مدیران و اعضای هیات علمی، دستیابی به غنای اطلاعاتی، اشباع و تکرار داده ها حاصل شد. 107 کد از داده های تحقیق به دست آمد و در 7 طبقه اصلی «شناسایی و تعیین نیازهای استعدادی، کشف منابع استعداد، جذب استعدادها، توسعه توانایی های بالقوه استعدادها، به کارگیری استراتژیک استعدادها، حفظ و نگهداری استعدادها، ارزیابی و هم راستایی فعالیت های مدیریت استعداد» دسته بندی گردید.
مشارکت کنندگان به 7 طبقه اصلی و 20 طبقه فرعی که بیانگر مولفه های مدیریت استعداد اعضای هیات علمی در دانشگاه بود، اشاره نمودند که این مولفه ها در قالب مدل مفهومی ارایه گردید. بر این اساس، ارزیابی و هم راستایی فعالیت های مدیریت استعداد، مهم ترین عامل پشتیبان فرایند مدیریت استعداد می باشد و قدرت این مدل در انسجام و یکپارچگی پویای قابلیت های شناسایی، کشف، جذب، توسعه، حفظ و نگهداری و به کارگیری اثربخش استعداد و هم راستایی این قابلیت ها با استراتژی کلی دانشگاه، نهفته است.