مقایسه ی سطح روی بند ناف در نوزادان نارس مبتلا به سندرم زجر تنفسی و نوزادان سالم

سندرم زجرتنفسی، یکی از شایع ترین علل مرگ و میر در نوزادان نارس می باشد و شیوع آن درسطح جهان حدود یک درصد کل زایمان ها را شامل می شود. کمبود عنصر روی، موجب ایجاد عوارض جدی نظیر وزن کم هنگام تولد، تاخیر رشد داخل رحمی و اختلال در تعداد زیادی از اعضای حیاتی بدن نظیر دستگاه تنفسی می شود. از این رو، مطالعه ی حاضر با هدف بررسی و مقایسه ی سطح روی در بند ناف نوزادان نارس مبتلا به سندرم زجر تنفسی و نوزادان سالم انجام شد.
در این مطالعه ی مورد- شاهدی، تعداد 40 نوزاد نارس مبتلا به سندرم زجر تنفسی به عنوان گروه مورد و تعداد 40 نوزاد نارس بدون سندرم زجز تنفسی به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. پس از زایمان و بعد از کلامپ شدن بند ناف، نمونه ای ازخون شریان نافی جهت اندازه گیری سطح سرمی روی جمع آوری شد. تمامی آزمایش ها توسط یک اپراتور و با استفاده از یک آنالیزور اتوماتیک انجام گرفت.
میانگین سطح روی بند ناف در گروه مورد 45/16 ± 67/96 و در گروه شاهد 49/21 ± 07/109 میلی مول بر لیتر به دست آمد که به طور معنی داری در گروه مورد کمتر از گروه شاهد بود (005/0 = P). رابطه ی مستقیم و معنی داری بین سطح روی بند ناف و سن نوزادان وجود داشت (030/0 = P و 23/0 = r). به طور مشابه، رابطه ی مستقیم معنی داری نیز بین وزن نوزادان و سطح روی بند ناف یافت شد (040/0 = P و 22/0 = r).
سطح روی به طور معنی داری در نوزادان مبتلا به سندرم زجر تنفسی، پایین تر از نوزادان سالم بود. از این رو، ممکن است بهبود وضعیت روی در نوزادان نارس باعث کاهش ابتلای آن ها به سندرم زجر تنفسی گردد.