اثربخشی کنترلهای مدیریتی و استراتژی، با تاکید بر نقش حسابداری مدیریت

مسئله این مقاله ناظر بر این است که نتایج به کارگیری ترکیبات سازوکارهای کنترلی بر اثربخشی نظام کنترل مدیریتی متفاوت از بررسی تک تک آنها است. ازاین رو، در تحقیق حاضر ابتداء مجموعه سازوکارهای کنترلی شامل حسابداری، انگیزشی، ساختار سازمانی و فرهنگی به عنوان شروط علی لازم جهت دستیابی به نظام کنترل مدیریتی اثربخش در بافت استراتژیک تدافعی و تهاجمی با روش تحلیل مقایسه ای کیفی فازی (FSQCA) بررسی شده و در مرحله دوم روابط مکملی و جایگزینی انواع سازوکارهای بسته های کنترلی موثر حاصل از روش قبل با استفاده از رگرسیون (OLS) آزمون می شود. نمونه تحقیق متشکل از 62 شرکت بوده که اطلاعات مربوط در مقطع 1395 با ابزار پرسشنامه گردآوری شد. یافته های تجربی حاصل از روش FSQCA ناظر بر شناسایی دو بسته کنترلی موثر در بافت استراتژیک دفاعی و یک بسته در بافت استراتژیک تهاجمی است. بررسی ها نشان داد که در بافت تدافعی دو سازوکار حسابداری تشخیصی و عوامل انگیزشی مبتنی بر قواعد عینی رابطه مکمل داشته و به کارگیری همزمان آن ها هم افزایی ایجاد می کند. همچنین وجود رابطه مشابه بین ساختار ارگانیک و حسابداری تعاملی در بافت تهاجمی و ساختار مکانیکی و حسابداری تشخیصی در بافت تدافعی مشاهده شد.