اثربخشی سایکودراما بر تاب آوری سربازان دارای گرایش به خودکشی

پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی سایکودراما بر تاب آوری سربازان یکی از پادگان های نظامی استان اصفهان است.
از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری، شامل کلیه سربازان یکی از پادگان های نظامی اصفهان است که دارای گرایش به خودکشی بودند. تعداد 20 نفر از این سربازان با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه (10 نفر) آزمایش و کنترل تقسیم شدند. آزمون افکار خودکشی بک (BSSI) و تاب آوری کونر دیویدسون به عنوان پیش آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. برای گروه آزمایش، مداخله فن های سایکودراما به مدت 10 جلسه 2 ساعته، هفته ای دو بار انجام شد و گروه کنترل در این مدت هیچ مداخله ای دریافت نکردند. بعد از اتمام جلسات، هر دو آزمون مجددا برای دو گروه اجرا شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس باهدف کاهش و حذف تاثیر متغیر همگام (پیش آزمون و جمعیت شناختی) استفاده شد.
یافته ها نشان داد که کاربرد روش سایکودراما بر میزان گرایش به افکار خودکشی و تاب آوری سربازان موثر است و موجب کاهش گرایش به خودکشی و افزایش میزان تاب آوری سربازان شده است.
بحث: در تبیین این یافته می توان گفت وجه امتیاز این رویکرد عملی بودن آن است؛ چراکه فرد مسئله اش را در صحنه مطرح می کند و خود در مورد راه حل های آن می اندیشد و با کشف راه حل های نهایی به تمرین آن در صحنه می پردازد.