اثرفنی تویین و سیکلوسپورین بر آنزیم های بافت همبند در فیبروبلاست های بالغین و کودکان

افزایش حجم لثه یک اثر جانبی معمول در افراد مصرف کننده داروهای ضد صرع، سرکوبگر ایمنی و بلوک کننده های کانال کلسیمی است. سیکلوسپورین وفنی تویین از مهمترین داروهای مرتبط با افزایش حجم لثه ای هستند. فیبروبلاست های لثه ای در تولید آنزیم های مشخص بعد از مصرف داروهای مرتبط با افزایش حجم لثه نقش بارزی دارند. مطالعات گذشته شیوع بالاتر افزایش حجم لثه ای در کودکان و بالغین را نشان داده اند. هدف این مطالعه، مقایسه فیبروبلاست های طبیعی لثه انسان در مجاورت سیکلوسپورین یا فنی تویین و مقایسه میزان تولید سطوح مشخصی از آنزیم های موثر در افزایش حجم لثه ای می باشد.
نمونه ها از بیوپسی لثه ای هفت فرد بالغ و هفت کودک فراهم و در دو محیط کشت داده شدند با رشد سلول های فیبروبلاست، آنها در معرض سیکلوسپورین یا فنی تویین قرار گرفتند. واکنش زنجیره ای پلیمراز معکوس (RT-PCR) به منظور اطمینان از سطوح تولید شده R-EGF، کاتسپین B، -L لیزیل اکسیداز، COL1، TGFβ1 MMP-1،2، TIMP1 انجام شد.
با توجه به آنالیز های RT-PCR، TGFβ1 و TIMP، کاتسپین B و EGF مقدار قابل مقایسه ای در بالغین و گروه های کودکان نشان دادند. TGFβ1 تنها مدیاتور ایجاد شده توسط هر دو دارو در بالغین و کودکان بود. فنی تویین باعث تولید TIMP شدو سیکلوسپورین ژن کاتسپین B را در هر دو گروه سنی القا کرد.
سطوح مختلفی از آنزیم ها بعد از درمان فیبروبلاست های لثه ای بالغین و کودکان با فنی تویین یا سیکلوسپورین می تواند دلیل شدت افزایش حجم لثه ای بیشتر در کودکان باشد. مطالعات بیشتری در مورد پاتوژنز افزایش حجم لثه ای در گروه های مختلف سنی نیاز است انجام شود.