اثرات درمانی پوست میوه بلوط بر بهبود زخم سوختگی درجه 2 در مدل حیوانی

سوختگی درجه 2 عوارض متعددی همچون عفونت، سپتی سمی و ظاهر ناخوشایند پوست در اغلب موارد به همراه دارد و از آنجایی که عفونت و سپتی سمی از علل عمده ی مرگ بیمارستانی می باشد، این مطالعه با هدف تعیین اثر درمانی پوست میوه ی بلوط (جفت) بر بهبود زخم سوختگی درجه 2، طراحی و اجرا گردید.
در این مطالعه ی تجربی، 60 سر موش در سه گروه تصادفی تقسیم شدند. برای گروه اول وازلین،گروه دوم پماد سیلورسولفادیازین 1 درصد و برای گروه سوم عصاره هیدروالکلی جفت در پایه وازلین استفاده شد. عصاره گیری به روش ماسراسیون و با اتانول70 درصد تهیه شد. پس از ایجاد سوختگی درجه 2 و تایید پاتولوژیست، مساحت زخم به مدت یک ماه و با استفاده از نرم افزار AutoCAD اندازه گیری شد. زخم از لحاظ پاتولوژی بررسی شد و داده ها توسط 18SPSS و با استفاده ازآزمون های آماری آنالیز واریانس با مشاهدات تکراری و کروسکال والیس تحلیل شدند.
کاهش مساحت زخم در گروه های جفت 01/72 درصد، سیلورسولفادیازین 95/65 درصد و وازلین 12/59 درصد به دست آمد.
اگر چه میانگین بهبود زخم و کاهش مساحت زخم در گروه جفت بیشتر بود ولی این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود (05/0P>). میانگین تعداد فولیکول های موی زخم، تعداد غدد سباسه زخم و رگزایی زخم در گروه جفت بالاتر و شدت التهاب زخم کمتر از گروه های دیگر بود. ولی اختلاف معنی داری بین گروه جفت و سیلورسولفادیازین از نظر فاکتورهای مذکور مشاهده نشد (05/0P>).
جفت می تواند اثرات درمانی نسبتا مطلوبی در بهبود زخم سوختگی درجه 2 در مقایسه با سیلور سولفادیازین و وازلین داشته باشد.