مقایسه میزان جابه جایی عمودی و زوایای بدن در هنگام دویدن در افراد مبتلا به درد پهلو و سالم

درد ناگهانی پهلو یا تیرکشیدن پهلو یک درد شناخته شده در میان بسیاری از رشته های ورزشی است. هدف از تحقیق حاضر مقایسه میزان جابه جایی عمودی بدن و زوایای گردن، تنه، ران، زانو و مچ پا هنگام دویدن در بین افراد مبتلا به درد پهلو و سالم بود. نفر سالم) 13 نفر مبتلا به درد پهلو و 13
بیست و شش نفر از دانشجویان تربیت بدنی پسر دانشگاه فردوسی مشهد ( به صورت در-دسترس و هدفمند انتخاب، و در دو گروه مبتلا به درد پهلو و سالم قرار گرفتند. پس از تشکیل مدل حرکتی با مارکر، Motionجابجایی عمودی بدن و زوایای گردن، تنه، ران، زانو و مچ پا در هر دو گروه طی دویدن روی تردمیل با استفاده از سیستم اندازه گیری و مقایسه شد. جهت تجزیه داده ها از آزمون آماری تی مستقل استفاده شد. Analysis ) بین دو گروه مشاهده شد و این زوایا در گروه سالم P=0/02) و ران (P=0/01)، تنه (P=0/04
تفاوت معنی داری در زوایای گردن ( .)P<0/05 به طور معناداری در مقایسه با گروه مبتلا به درد پهلو بیشتر بود. اما تفاوتی در زوایای زانو و مچ پا بین دو گروه مشاهده نشد ( .)P=0/02 بعلاوه نتایج نشان داد که جابه جایی عمودی بدن گروه دارای درد پهلو در مقایسه با گروه سالم به طور معنادار بیشتر بود (
افزایش جابه جایی عمودی بدن و کاهش زاویه گردن، تنه و مفصل ران ممکن است عواملی اثر گذار در بروز درد پهلو باشند. بنابراین با اصلاح این عوامل در افراد مبتلا به درد پهلو شاید بتوان درد آنها را تسکین بخشید.