نقش مدیریت منابع انسانی در خلق شایستگی های سازمانی

در اواخر دهه 1980، دو دانشمند به نام‌های همل و پرهلد (Hamel & Prahalad) جایزه مک‌کینزی را به خاطر مقاله مندرج در مجله HBR بردند و در سال 1994، کتاب Competing for the Future آنان پرفروش‌ترین کتاب مدیریت شد که باعث شهرت آنان گردید. چکیده و عصاره نظریه آنان عبارت است از: «معیار باکفایتی مدیر این است که بتواند شایستگی محوری را شناسایی، بهره‌گیری و آن را تقویت نماید. شایستگی سازمانی عاملی است که رشد سازمان را میسر می‌سازد و موجب مزیت رقابتی پایدار می‌شود».
همل و پرهلد تشخیص و خلق «شایستگی محوری» را یک استراتژی اصلی هر شرکت (Corporate)  تلقی می‌کنند. از نظر آن‌ها برای تدوین استراتژی باید به فکر شایستگی محوری بود، زیرا مزیت رقابتی پایدار از آن ناشی می‌شود، زیرا شایستگی محوری ممکن است به تولید محصولات پیش‌بینی نشده، قیمت تمام شده کمتر و سرعت واکنش بیشتر (نسبت به رقبا) بینجامد. در عین حال، ایجاد آن با چالش جدی همراه است.