نیمه ناپیدای رهبری

ما در عصر تعارض‌های شدید و خطاهای بنیانی زندگی می‌کنیم، زمانه پایان‌های دردناک و آغازهای سرشار از امید. زمانه‌ای که حس می‌کنیم تغییر ژرفی در حال رخ دادن است: نیستان می‌روند و هستان می‌رسند. به تعبیر واتسلاو هاول، رییس جمهوری اسبق چک: «دلایل خوبی می‌توان اقامه کرد که عصر مدرن تمام شده است. امروز بسیاری شواهد نشان می‌دهند که برخی چیزها می‌روند و برخی دیگر با درد متولد می‌شوند. برخی چیزها در حال انهدام و نابودی و فرو ریختن است، در حالی که برخی دیگر به صورت مبهم از ویرانه‌های آن سر بر می‌آورد.»
بحران زمانه ما صرفا بحران یا تعارض رهبر یا سازمان یا کشور نیست. بحران زمانه نشان‌دهنده مرگ ساختار کهنه جامعه و شیوه تفکر و روش نهادسازی است. کارکنان خط مقدم مثل مدیران، معلمان، پرستاران، پزشکان، کارگران، شهرداران، کارآفرینان، کشاورزان، رهبران کسب‌وکار و حکومت حسی مشترک از واقعیت جاری دارند و آن اینکه می‌توانند گرمای روزافزون کار زیاد و فشار بیش از پیش را احساس کنند. برخی از این حالت تحت عنوان «دویدن بر روی تردمیل» یا «چرخیدن روی چرخ آسیاب» نام می‌برند.