مدیریت عملکرد کارکنان (مبتنی بر نقاط تماس)

سیستم‌های مدیریت عملکرد نیز مانند بسیاری از سیستم‌های مدیریتی طی زمان دستخوش تغییرات قابل ملاحظه‌ای قرار گرفته‌اند، به‌گونه‌ای که این سیستم‌ها از ابزاری برای ثبت و مستند کردن عملکرد کارکنان و تخصیص پاداش بر مبنای آن در دهه 1940 به سیستم‌هایی مبتنی بر بازخوردهای متناوب اصلاحی و مبتنی بر توسعه و بعضا غیررسمی در دهه 2016 که توسط شرکت‌هایی نظیر دیلویت و پی، دبلیو، سی به‌کار گرفته شد تغییر ماهیت پیدا کردند. گرچه علی‌رغم همه این تحولات طی این سال‌ها، ضرورت وجود سیستم مدیریت عملکرد از دیدگاه صاحبنظران بر کسی پوشیده نمانده است.
در کشور ما همان‌گونه که توسعه و کاربرد سایر مفاهیم و متدولوژی‌های مدیریتی به دلیل خاستگاه غیربومی آن عموما با تاخیر قابل توجهی صورت می‌پذیرد، استفاده از رویکرد مدیریت عملکرد در مفهوم جدید نیز تا کنون در سازمان‌های داخل کشور عمومیت نیافته است. با توجه به اهمیت به‌کارگیری دیدگاه‌های نوین مبتنی بر توسعه و ارایه بازخوردهای مداوم در پیاده‌سازی سیستم مدیریت عملکرد موفق، در این مقاله سعی شده است با مروری بر سیر تحولات نظریات مدیریت عملکرد و مبنا قرار دادن رویکرد جدید به مدیریت عملکرد و تاکید بر توسعه و بهبود عملکرد و تعامل مداوم بین مدیران و کارکنان، مدلی برای مدیریت عملکرد با تاکید بر تعریف نقاط تماس(نقاط اصلی تعامل بین مدیر و کارکنان در طی یک چرخه مدیریت عملکرد) توسعه یافته و در اختیار مدیران سازمان‌های ایرانی قرار گیرد.