مقایسه تطبیقی رفتارهای پرخطر و افکار خودکشی در دانشجویان با و بدون علائم اختلال نقص توجه- بیش فعالی

اختلال نقص توجه-بیش فعالی در بزرگسالان به عنوان یک اختلال مهم، روز به روز بیشتر شناخته می شود، بااین حال پیامدهای آن در دانشجویان کمتر مورد توجه قرارگرفته است، هدف این پژوهش بررسی رفتارهای پرخطر و افکار خودکشی در دانشجویان با نشانه های اختلال نقص توجه-بیش فعالی است.
این پژوهش از نوع پس رویدادی[1] است و جامعه آماری آن شامل دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی در سال تحصیلی 94-95 است. از این تعداد، 300 دانشجو به عنوان نمونه به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پس از دریافت رضایت مبنی بر شرکت در مطالعه، پرسشنامه تشخیصی نقص توجه-بیش فعالی بزرگسالان کانرز را تکمیل نمودند. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون آماری t مستقل استفاده شد.
یافته های به دست آمده نشان می دهد دانشجویان با نشانه های اختلال نقص توجه-بیش فعالی در مقایسه با دانشجویان بدون نشانگان این اختلال، به طور معنی داری رفتارهای پرخطر (0.05P<) و افکار خودکشی (0.05P<) بیشتری گزارش می کنند.
با توجه به بالا بودن افکار خودکشی و رفتارهای پرخطر در بزرگسالان دارای نشانه های اختلال نقص توجه -بیش فعالی، توجه به غربالگری، شناسایی و درمان این دانشجویان ضروری به نظر می رسد.