ارزیابی سه رقت آنتی ژن E. coli در ایمنی زایی موش های نژاد Balb/C

ای-کولی انتروتوکسیژنیک (ETEC) شایع ترین عامل اسهال باکتریایی و مرگ و میر درگوساله ها است. به علت مقاومت های آنتی بیوتیکی مطالعه بر روی واکسن به عنوان مهم ترین راه پیشگیری از این بیماری مورد توجه است. سه رقت آنتی ژن
ای-کولی K99 به منظور ایمنی زایی آن در موش های نژاد balb/C مورد ارزیابی قرار گرفت. باکتری کشت شده با فرمالین غیر فعال و دو بار با PBS شسته شد. رسوب حاصل طبق استاندارد مک فارلند در سه غلظت 107×3 ،1011× 3 و1013×3 واحد تشکیل کلنی بر میلی لیتر به ترتیب در گروه های اول، دوم و سوم تنظیم گردید. سه گروه 10 تایی موش به عنوان گروه مورد آزمایش دو دز تزریق به فاصله دو هفته به صورت زیر پوستی دریافت نمودند. به گروه 10 تایی کنترل نیز تمام محتویات بجز جرم باکتری به همین روش تزریق شد. خون گیری ازموش ها به مدت ده هفته ادامه یافت و عیار آنتی بادی با روش الایزا تعیین شد. تیترسرمی درگروه های آزمایش از هفته چهارم تا هشتم افزایش و سپس بتدریج کاهش داشت. در حالی که تفاوت در گروه دوم و سوم مشاهده نشد (05/0 < p)، اما بین گروه های اول و دوم، و اول و سوم افزایش تیتر ملاحظه گردید
(05/0 < p). اگرچه این ایمنی زایی ممکن است اختصاصی نباشد اما کامل است، یعنی برعلیه هر کدام از اپی توپ های آنتی ژن باکتری آنتی بادی تولید شده است. زمانی که جایگاه های سلول های ایمنی توسط اپی توپ های آنتی ژن پر و سپس اشباع شود، افزایش بیش از حد غلظت آنتی ژن تاثیر چندانی بر میزان ایمنی زایی ندارد.