مقایسه حس عمقی مفصل آرنج در زنان ورزشکار و غیرورزشکار دارای سندرم هایپرموبیلیتی عمومی و ورزشکار سالم

مقدمه و اهدافهایپرموبیلیتی از جمله عوامل مطرح در بروز بی ثباتی مفصلی و در نتیجه احتمال ایجاد آسیب می باشد. به همین دلیل اعتقاد بر این است که حس عمقی در این افراد دچار اختلال می گردد. بنابراین هدف مطالعه حاضر مقایسه حس عمقی مفصل آرنج در زنان ورزشکار و غیرورزشکار دارای سندرم هایپرموبیلیتی عمومی با زنان ورزشکار سالم بود.
مواد و روش هاروش تحقیق حاضر از نوع مورد-شاهدی و روش نمونه گیری از نوع انتخابی و در دسترس بود. 30 زن در سه گروه ده نفری ورزشکار سالم، ورزشکار دارای هایپرموبیلیتی و غیرورزشکار دارای هایپرموبیلیتی در محدوده سنی 30 تا 20 سال در مطالعه حاضر شرکت کردند. خطای حس وضعیت در زوایای 60 و 45 درجه فلکشن آرنج به روش اکتیو توسط دستگاه دینامومتر ایزوکنتیک بایودکس سیستم 3 اندازه گیری شد و بین افراد هر سه گروه و بین زوایای مختلف مقایسه گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری در سطح معناداری 05/0>P استفاده شد.
یافته هاتجزیه و تحلیل داده ها نشان داد دقت حس عمقی در ورزشکار دارای هایپرموبیلیتی و ورزشکار سالم نسبت به غیرورزشکار دارای هایپرموبیلیتی بالاتر می باشد. همچنین گروه ورزشکار دارای هایپرموبیلیتی و ورزشکار سالم در زاویه 60 درجه نسبت به زاویه 45 درجه از دقت حس عمقی بیشتری برخوردار بودند،اما در گروه غیرورزشکار دارای هایپرموبیلیتی در زاویه 60 درجه نسبت به زاویه 45 درجه حس عمقی از دقت کمتری برخوردار بود.
نتیجه گیریبرخلاف تحقیقات صورت گرفته تاکنون، تحقیق حاضر وجود نقص حس عمقی در افراد دارای هایپرموبیلیتی را رد می کند. تا امروز حس عمقی ورزشکاران دارای هایپرموبیلیتی مورد بررسی و ارزیابی قرار نگرفته است که این خود می تواند دلیل خوبی برای توجیه این مدعا باشد، چرا که می توان به نقش مهم و کلیدی تمرینات ورزشی بر روی حس عمقی مفاصل بدن اشاره نمود؛ بنابراین به نظر می رسد احتمالا بتوان از ورزشکاران دارای هایپرموبیلیتی در سطوح بالاتر رقابتی استفاده نمود و در استعدادیابی ورزشی، افراد فوق را از نظر دور نداشت.