تحلیل جامعه شناختی شاخص های توسعه اقتصادی- اجتماعی در دوره پساتحریم

استدلال مقاله این است که امر توسعه به صورت تک بعدی و تک سویه نیست و همچنین توزیع متوازن و برابر منابع و امکانات برآمده و محصول توسعه، رابطه مستقیم و معنی داری با توسعه یافتگی اجتماعی و اقتصادی دارد که به همین منظور با محوریت این گزاره، سعی شده تحلیلی از وضعیت شاخص های اجتماعی و اقتصادی توسعه متاثر از عنصر بیرونی و بین المللی پساتحریم ارائه شود. روش تحقیق کتابخانه ای و پیمایش و به منظور جمع آوری داده ها و اطلاعات مورد نیاز از تکنیک و ایزار فیش برداری نظری و تحلیل مضمون و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است و جامعه آماری پژوهش کلیه اعضاء هیات علمی و کارشناسان و دست اندرکاران اقتصادی و اجتماعی دانشگاه تهران بوده که با استفاده از فرمول کوکران حجم جامعه آماری پژوهش 98 نمونه در نظر گرفته شد و با نمونه گیری خوشه ایداده ها و اطلاعات لازم از این نمونه ها گردآوری شد. یافته های تحقیق نشان داد که وضعیت ابعاد و مولفه های اجتماعی و اقتصادی توسعه (وضعیت فقر، وضعیت آموزش، وضعیت تورم، امنیت، اشتغال، واردات، صادرات، مصرف و وضعیت سرمایه گذاری) در دوران قبل و پس از تحریم به طور معنی داری متفاوت اند، به صورتی که نتیجه نهایی تحقیق حاکی از آن است که نه تنها توسعه اجتماعی و اقتصادی ایران پس از تحریم روند نزولی و کاهشی نداشته، بلکه در بسیاری از ابعاد و مولفه های اجتماعی و اقتصادی توسعه از جمله امنیت، آموزش، صادرات، پس انداز و سرمایه گذاری، رشد و ارتقا نیز وجود داشته است و از سوی دیگر وضعیت فقر و تورم نیز کاهش یافته است.