نقش اختلال های روانی منجر به رفتار مجرمانه بر درجات مسئولیت جنایی

بسیاری از مطالعات به نقش اختلال های روانی و ژنتیکی بر رفتار مجرمانه اشاره کرده اند؛ اما اختلال های ژنتیکی و به تبع آن روانی در بسیاری از موارد مشمول جنون نمی شوند و در دسته ای به نام مسئولیت نقصان یافته که گستره ای بین جنون و سلامت عقل قرار دارد، جای می گیرند. درحالی که بسیاری از کشورها مسئولیت نقصان یافته را به رسمیت شناخته اند، در قانون مجازات ایران این مفهوم تعریف نشده است. قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1392 با به کارگیری مفهوم اختلال روانی مجرمانه به جای واژه ی جنون و وسیع تر کردن گستره عامل های موثر در رفتار مجرمانه، یک قدم در راه شناسایی مسئولیت نقصان یافته برداشت. با این حال، همچنان تنها اثر حقوقی اختلال روانی و ژنتیکی در حوزه جنون جای می گیرد. در این پژوهش، با مطالعه ارتباط بین اختلال های روانی و ژنتیکی با درجات مختلف مسئولیت جنایی، نقش جنون و مسئولیت جنایی نقصان یافته در نظام حقوقی ایران و دیگر کشورها مورد بررسی قرار می گیرد.