اثر تنش خشکی بر عملکرد دانه، برخی از اجزای عملکرد و شاخص های مقاومت در ژنو تیپ های جولخت

به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر عملکرد دانه، برخی از اجزای عملکرد و شاخص های مقاومت پنج ژنوتیپ جولخت (Hordeum vulgare L.) در سال زراعی 80-1379 در مزرعه تحقیقاتی چم خانی واقع در 15 کیلومتری جنوب غربی یاسوج آزمایشی به صورت کرت های خرد شده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا در آمد. کرت های اصلی شامل تنش خشکی در چهار سطح شامل تنش خشکی بعد از مرحله پنجه زنی(مرحله 23 زادوکس)، تنش خشکی بعد از مرحله ساقه رفتن (مرحله 33 زادوکس)، تنش خشکی بعد از مرحله گرده افشانی (مرحله 65 زادوکس) و عدم تنش خشکی در همه مراحل نمو گیاه بود و برای ایجاد تنش خشکی، آبیاری متوقف گردید. کرت های فرعی آزمایش شامل پنج ژنوتیپ جولخت به شماره های کلکسیون بین المللی FICC1725,FICC1571,FICC1570,FICC0963 وFICC2712 بود. نتایج حاصل نشان داد با وجود آنکه اثر تیمارهای آبیاری بر روی کل ماده خشک، عملکرد و اجزای عملکرد گیاه در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود، در شرایط مزرعه ای تنش بعد از مرحله گلدهی کاهش معنی داری در میزان عملکرد دانه دربر نداشت. همچنین در تیمار تنش خشکی بعد از مرحله پنجه زنی میانگین عملکرد دانه ژنوتیپ های مورد آزمایش 224 گرم بر مترمربع بود، در صورتی که با قطع آبیاری بعد ازمرحله ساقه رفتن عملکرد دانه بیشتری (312 گرم برمترمربع) بدست آمد. براساس شاخص تحمل به تنش، ژنوتیپ FICC2712 از پایداری عملکرد بالاتری برخوردار بود.