بررسی برخی از شاخص های مقاومت به خشکی در گیاه ریحان

به منظور بررسی اثر تنش خشکی و شناسایی برخی از شاخص های مقاومت به آن در گیاه ریحان، یک آزمایش گلدانی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، با چهار تیمار و چهار تکرار انجام گردید. تیمارهای آبیاری مورد استفاده جهت اعمال تنش کمبود آب عبارت بودند از: 100 درصد، 85 درصد، 70 درصد و 55 درصد ظرفیت مزرعه ای. این تیمارها از مرحله 6 تا 8 برگی شدن بوته ها شروع شده و مقادیر مختلف رطوبت خاک با توزین روزانه گلدانها و اضافه نمودن آب به آنها در حد ثابت نگه داشته می شد. در شروع گلدهی (حدود 5 هفته پس از شروع تیمارهای آبیاری) پتانسیل آب برگ، میزان نسبی آب (RWC) برگ، دمای برگ، مقادیر پرولین و قندهای محلول اندازه گیری شد. نتایج تجزیه های آماری نشان داد که اثر سطوح مختلف رطوبت خاک بر صفات اندازه گیری شده معنی دار است. با کاهش مقدار آب خاک، پتانسیل آب برگ و میزان نسبی آب برگ کاهش اما دمای برگ، میزان پرولین و قندهای محلول افزایش یافت. نتایج این تحقیق نشان داد که گیاه ریحان به هنگام مواجه با شرایط خشکی، با بستن روزنه ها و افزایش انباشت پرولین و قندهای محلول (تنظیم اسمزی) واکنش نشان می دهد.