تاثیر هوش سازمانی بر یادگیری سازمانی با توجه به نقش تعدیل کننده خودتوسعه ای کارکنان شرکت بیمه پارسیان

این پژوهش با هدف تبیین تاثیر هوش سازمانی بر یادگیری سازمانی با توجه به نقش تعدیل کننده خودتوسعه ای کارکنان در شرکت بیمه پارسیان انجام شد. روش پژوهش بر مبنای گردآوری داده ها، توصیفی- پیمایشی انتخاب شد. جامعه آماری پژوهش را 260 نفر از کارکنان شرکت بیمه پارسیان تشکیل دادند کهبا استفاده از فرمول کوکران، 152 نفر به روش نمونه گیری تصافی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها، از پرسشنامه های هوش سازمانی آلبرخت (2003)، یادگیری سازمانی نیفه (2001)، و خودتوسعه ای کارکنان جورج و سینگ (2009) استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها از طریق آزمون رگرسیون خطی ساده و روش مدل سازی معادلات ساختاری به کمک نرم افزارهای SPSS و AMOSنشان داد که هوش سازمانی و مولفه های آن (چشم انداز استراتژیک، سرنوشت مشترک، میل به تغییر، روحیه، اتحاد و توافق، به کارگیری دانش، و فشار عملکرد) با توجه به نقش تعدیل کننده خودتوسعه ای کارکنان بر یادگیری سازمانی تاثیر دارند.