بررسی اثر مکمل یاری ویتامین D بر سطوح سرمی آنتی اکسیدانی در کودکان 13-6 ساله مبتلا به اختلال کمبود توجه/بیش فعالی

اختلال کم توجهی-بیش فعالی (Attention-deficit/hyperactivity disorder، ADHD) شایعترین اختلال روان شناختی کودکان است. علایم اصلی آن شامل تکانشگری، بیش فعالی و بی توجهی می باشد. برخی مطالعات ارتباط ADHD را با استرس اکسیداتیو و برخی دیگر، ارتباط ویتامین D را بر سطح آنتی اکسیدان ها نشان داده اند. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر مکمل یاری ویتامین D بر سطح سرمی آنتی اکسیدان ها در کودکان 13-6 ساله مبتلا به ADHD انجام گرفت.
در این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سوکور که از آبان تا اسفندماه 1394 در شهر اصفهان انجام گرفته، تعداد 35 نفر در هر گروه قرار گرفتند. گروه سنی 13-6 سال مبتلا به ADHD بر اساس تشخیص روانپزشک کودک و نوجوان به طور تصادفی انتخاب شدند. گروه مداخله روزانه به مدت سه ماه به میزان IU 1000 مکمل ویتامین D3 و گروه کنترل دارونما مصرف کردند. قد و وزن اندازه گیری شد و ثبت سه روزه غذایی از نمونه ها گرفته شد. کاتالاز (CAT)، ظرفیت آنتی اکسیدانی کل (TAC)، مالون دی آلدیید (MDA)، گلوتاتیون (GSH) و 25-hydroxyvitamin D3 (25(OH)D3) سرم شرکت کنندگان پیش و پس از مداخله در دو گروه اندازه گیری شد.
دو گروه بر حسب سن، جنس و نمایه توده بدنی با یکدیگر جور شدند. پس از مداخله در گروه دریافت کننده ویتامین D، TAC افزایش (0/001P=) و MDA کاهش یافت (0/01P=). CAT و GSH در دو گروه پیش و پس از مداخله تغییر چشمگیری نشان نداد (0/86P=، 0/56P=).
مکمل یاری ویتامین D در مدت سه ماه، منجر به بهبود توانایی آنتی اکسیدانی با افزایش TAC و کاهش MDA شد اما تغییر چشمگیری در CAT و GSH ایجاد نکرده است.