مقایسه وضعیت کنترل گلیسمیک در قبل و بعد از مصرف شیرین کننده های مصنوعی با تغذیه متداول بیماران مبتلا به دیابت تیپ2

شیرین کننده های بدون کالری یا مصنوعی، مواد شیمیایی و یا طبیعی هستند که در غذاها و انواع نوشیدنی ها مورد استفاده قرار می گیرند. این مطالعه به منظور مقایسه وضعیت کنترل گلیسمیک در قبل و بعد از مصرف شیرین کننده های مصنوعی با تغذیه متداول بیماران مبتلا به دیابت تیپ2 انجام شد.
در این مطالعه شبه تجربی 30 بیمار مبتلا به دیابت تیپ2 (10 مرد و 20 زن) از مراجعین سرپایی درمانگاه غدد بیمارستان امام رضا (ع) تبریز وارد مطالعه شدند. در ابتدای مطالعه از بیماران خواسته شد تا به مدت سه ماه از مصرف رژیم غذایی حاوی شیرین کننده های مصنوعی خودداری نمایند و رژیم متداول دیابتی را ادامه دهند. سپس به هر بیمار از تغذیه مخصوص بیماران دیابتی حاوی شیرین کننده های مصنوعی شامل قند، بیسکوئیت اختصاصی و آبنبات تحت نظر متخصص تغذیه به مدت سه ماده تجویز گردید.
میانگین گلوکز سرم ناشتا و گلوکز سرم 2ساعت بعداز غذا در بیماران طی سه ماهه دوم به دنبال مصرف محصولات حاوی شیرین کننده های مصنوعی در مقایسه با 3 ماهه اول به طور معنی داری افزایش نشان داد (P<0.05). میانگین گلوکز سرم ناشتای بیماران دیابتی از 25.3±121.03 میلی گرم در دسی لیتر در انتهای سه ماهه اول به 42±152 میلی گرم در دسی لیتر در انتهای سه ماهه دوم رسید. میانگین گلوکز سرم 2ساعت بعد از غذا از میزان 44.4±164.4 میلی گرم در دسی لیتر به 7.2±222 میلی گرم در دسی لیتر افزایش یافت. میانگین HbA1C در سه ماهه اول 0.9±6.89 درصد و در سه ماهه دوم 1±7.4 درصد تعیین شد.
مصرف مواد غذایی حاوی شیرین کننده های مصنوعی در افراد دیابتی احتمالا منجر به افزایش گلوکز سرم می شود.