رابطه سازمان یادگیرنده و رهبری اخلاقی با توانمندسازی روانشناختی مدیران مدارس متوسطه شهر تهران با میانجیگری هوش معنوی

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه سازمان یادگیرنده و رهبری اخلاقی با توانمندسازی روانشناختی مدیران مدارس متوسطه شهر تهران با میانجیگری هوش معنوی انجام شده است. روش تحقیق از نظر شیوه گردآوری اطلاعات توصیفی از نوع همبستگی و از نظر هدف کاربردی بوده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه مدیران مدارس متوسطه دخترانه و پسرانه شهر تهران به تعداد 286 نفر تشکیل داده اند. حجم نمونه مطابق با جدول مورگان برابر با 162 نفر برآورد شد و این تعداد به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده از بین جامعه آماری انتخاب شده است. ابزار گردآوری داده ها، چهار پرسشنامه استاندارد در مقیاس پنج ارزشی لیکرت و عناوین پرسشنامه سازمان یادگیرنده (پنی گاردینر، 1999) دارای 60 عبارت و ضریب آلفای 83/0، پرسشنامه رهبری اخلاقی (براون، 2005) دارای 10 عبارت و ضریب آلفای 87/0، پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی (اسپریتز و میشرا، 1992) دارای 18 عبارت و ضریب آلفای 83/0 و پرسشنامه هوش معنوی (لیندا هیلدبرانت، 2011) دارای 24 عبارت و ضریب آلفای 90/0 بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از معادلات ساختاری مبتنی بر رویکرد حداقل مربعات جزئی به کمک نرم افزار Smart-PLS استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که سازمان یادگیرنده با توانمندسازی روانشناختی مدیران مدارس متوسطه شهر تهران رابطه مثبت و معناداری دارد و هوش معنوی نقش میانجی در این رابطه دارد. علاوه براین، رهبری اخلاقی با توانمندسازی روانشناختی مدیران مدارس متوسطه شهر تهران رابطه مثبت معناداری دارد و هوش معنوی نقش میانجی در این رابطه دارد.