بررسی مقاومت به پوسیدگی فوزاریومی ریشه گلرنگ با استفاده از آزمون بیماریزایی و نشانگر مولکولی AFLP

گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) گیاهی یکساله و دانه روغنی است که در شرایط آب و هوایی گرم وخشک کشور به خوبی سازگار می باشد و تولید آن بخاطر روغن اخیرا گسترش یافته است. پوسیدگی فوزاریومی ریشه یکی از بیماری های مهم گلرنگ در ایران می باشد. استفاده از ارقام مقاوم یکی از راهکارهای اصلی برای کاهش خسارت وارده به شمار می رود. در تحقیق حاضر تنوع ژنتیکی ارقام گلرنگ و مقاومت نسبی به پوسیدگی فوزاریومی ریشه با استفاده از نشانگرهای AFLP بررسی گردید. شصت ژنوتیپ انتخابی در سه تکرار با استفاده از طرح بلوک کاملا تصادفی تحت شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ای مورد بررسی قرار گرفتند. چهل و نه ژنوتیپ از ایران و 11 ژنوتیپ از سایر کشورها با استفاده از جدایه بیماریزای Fusarium solani (جدا شده از گلرنگ) تلقیح شده و بر اساس نوع واکنش به بیماری در پنج گروه مقاوم، نیمه مقاوم، حساس، نیمه حساس و متحمل گروه بندی شدند. با توجه به نتایج بررسی تنوع ژنتیکی حاصل از نشانگرهای AFLP، ژنوتیپ ها بر اساس مقاومت به بیماری متمایز و گروه بندی شدند. بوت استرپ برای مقایسه اختلاف میانگین درون و بین ژنوتیپ ها و میزان مقاومت به بیماری پوسیدگی فوزاریومی استفاده گردید. خوشه بندی حاصل از نتایج AFLP و خصوصیت مقاومت ژنوتیپ ها تطابق کامل نداشتند اما ژنوتیپ های مقاوم و حساس به طور کامل از یکدیگر جدا شده و با اختلاف معنی دار از سایر ژنوتیپ ها خوشه بندی شدند.