ارزیابی کاربرد تکنیک شبکه بندی و روش AHP به منظور پهنه بندی پتانسیل تغذیه مصنوعی (مطالعه موردی: حوزه آبخیز چم شور استان کردستان)

یکی از راه های خارج شدن از بحران افت سطح آب زیرزمینی، اجرای پروژه های تغذیه مصنوعی است که باعث انتقال آب از سطح زمین به داخل آن و متعادل کردن سطح ایستابی می گردد. تعیین مکان مناسب برای تغذیه مصنوعی، خود یکی از مهم ترین مراحل اجرای این گونه پروژه ها است. در این پژوهش، قابلیت کاربرد تکنیک شبکه بندی و روش AHP برای پهنه‏بندی پتانسیل تغذیه مصنوعی آب زیرزمینی مورد ارزیابی قرار گرفت. به همین منظور در حوزه آبخیز چم شور برای مراتع در نظر گرفته شده، شبکه بندی با اندازه سلول 1/0 کیلومتر مربع تعریف گردید و پارامتر های زمین شناسی، شیب، ضخامت لایه غیر اشباع، هدایت الکتریکی و قابلیت انتقال برای ورود به مدل انتخاب شد. نقشه پهنه بندی پتانسیل تغذیه مصنوعی برای اجرای تغذیه مصنوعی با استفاده از تکنیک شبکه بندی، روش وزن دهی AHP و ترکیب خطی وزنی تهیه گردید. برای ارزیابی مدل از سامانه تغذیه مصنوعی اجرا شده در حوزه آبخیز مورد مطالعه استفاده شد که عملکرد موفقی در زمینه متعادل کردن سطح سفره آب زیرزمینی، کاهش سیلاب های مخرب و افزایش پوشش گیاهی داشته است. در نهایت، دقت مدل AHP همراه با تکنیک شبکه بندی 5/87 درصد به دست آمد. بنابراین، پهنه‏بندی پتانسیل تغذیه مصنوعی حاصل از تکنیک شبکه بندی و روش AHP قابل اطمینان بوده و استفاده از آن در مکان یابی سامانه های پخش سیلاب به منظور تغذیه مصنوعی آب زیرزمینی پیشنهاد می گردد.