تاثیر تمرینات در آب بر QT قلبی بر روی بیماران مبتلا به اختلال هول (Panic)

اختلال هول (Panic)، جزء اختلالات روانی شایع می باشد و با وقوع غیر منتظره و خود به خودی حملات Panic مشخص می گردد که با علایم شناختی و جسمی همراه است و می تواند باعث عوارض قلبی- عروقی، تنفسی، عصبی و روده ای، تعریق، لرز، تب و عوارض روان شناختی گردد. با توجه به این که تمرینات در آب، در کاهش علایم قلبی- عروقی موثر است، هدف از انجام مطالعه ی حاضر، تعیین تاثیر تمرینات در آب بر QT قلبی در بیماران مبتلا به اختلال Panic بود.
جهت انجام این تحقیق، 36 زن مبتلا به اختلال Panic با میانگین سن 45/6 ± 6/38 سال و وزن 04/11 ± 64/70 کیلوگرم پس از طی غربالگری پزشکی به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مورد و شاهد (18 = n) قرار گرفتند. QT با استفاده از الکتروکاردیوگرافی (Electrocardiography یا ECG) قبل و بعد از 12هفته اندازه گیری شد. گروه مورد در یک برنامه ی 12 هفته ای تمرینات در آب (هر هفته 3 جلسه ی یک ساعته با شدت 85-50 درصد بیشترین ضربان قلب) شرکت کردند. گروه شاهد به زندگی معمول خود ادامه دادند. پس از 12 هفته، کلیه ی متغیرها دوباره اندازه گیری شد. به منظور مقایسه ی درون گروهی، از آزمون Paired t و مقایسه ی بین گروهی از آزمون ANCOVA استفاده شد.
مقایسه ی میانگین دو گروه برای شاخص های مورد مطالعه نشان داد که پس از 12 هفته تمرینات در آب، QT، QTC، QRS و میزان ضربان قلب (Heart rate یا HR) در بیماران مبتلا به اختلال Panic در گروه مورد، نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری داشت (001/0 > P).
می توا ن از تمرینات در آب به عنوان یک روش درمانی برای بهبود شاخص های قلبی- عروقی در بیماران مبتلا به اختلال Panic استفاده کرد.