تولید و کاربرد نانوالیاف کامپوزیتی با روش ریسندگی گریز از مرکز

امروزه پژوهش درباره فناوری های جدید برای تولید نانو الیاف و به کارگیری آن ها در کاربردهای متنوع با هدف افزایش نرخ تولید، کاهش هزینه ها، بالا بردن ایمنی فرایند، بهبود خواص نانو الیاف و غیره مورد توجه بسیاری از پژوهشگران در سراسر جهان قرار گرفته است. با کاهش قطر الیاف از طریق تبدیل مقیاس میکرومتر به نانومتر بسیاری از خواص الیاف مانند سطح مقطع ویژه، انعطاف پذیری، ویژگی های مکانیکی، نوری و الکتریکی افزایش می یابد. به منظور بهبود خواص و بالا بردن کاربرد نانوالیاف مطالعات بسیار زیادی صورت گرفته است. باتوسعه نانوفناوری در زمینه الیاف، استفاده از نانوذرات مختلف و تولید نانوالیاف کامپوزیتی موجب بهبود خواص نانوالیاف می گردد. تاکنون روش های متعددی مانند: کشش، تولید از قالب، جداسازی فازی، خودآرایی برای تولید نانوالیاف وجود دارد. اما عواملی همچون: پیچیدگی فرایند، محدودیت در انتخاب مواد اولیه، نرخ تولید کم و غیره موجب شده است که این روش ها با محدودیت مواجه شوند. روش الکتروریسی به عنوان رایج ترین روش تولید نانو الیاف شناخته شده اما به دلیل نرخ تولید کم در این روش، تمایل به استفاده از این روش برای کاربردهای صنعتی محدود است. در سال های اخیر، روش ریسندگی گریز از مرکز به عنوان روشی جدید در ساخت نانو الیاف معرفی شده است. این روش دارای مزیت هایی از جمله نرخ تولید بالا، هزینه عملیاتی پایین، تجهیزات ساده، توانایی تولید الیاف سه بعدی و ایمنی بالا است. در این مقاله مروری بر روش نوین ریسندگی گریز از مرکز، بهبود نانوالیاف توسط نانوذرات و کاربرد نانو الیاف کامپوزیتی انجام گرفته است.