پهنه بندی غلظت نیترات آبخوان میمه با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی

امروزه افزایش غلظت ترکیبات نیتریت و نیترات در منابع آب زیرزمینی، باعث ایجاد نگرانی هایی در محیط های کشاورزی و صنعتی شده است. نیترات به عنوان یکی از شاخص های شیمیایی آلودگی آب، از دیرباز مورد توجه بوده است. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین مقادیر نیترات در آبخوان میمه در استان اصفهان بود.
از 10 حلقه چاه بر اساس اصول نمونه برداری استاندارد، نمونه گرفته شد و نمونه ها جهت آنالیز مقدار نیترات به آزمایشگاه آب منتقل گردید. اندازه گیری مقدار نیترات به روش اسپکتروفتومتری صورت گرفت. سپس پهنه بندی غلظت نیترات با استفاده از نرم افزار ArcGIS و مدل های میان یابی ترسیم شد.
میزان هدایت الکتریکی (Electrical conductivity یا EC) چاه های انتخابی بین 823 تا 4170 میکروزیمنس بر سانتی متر و میانگین غلظت نیترات 77/19 ± 64/30 میلی گرم در لیتر به دست آمد. حداقل و حداکثر غلظت نیترات به ترتیب 51/8 و 43/59 میلی گرم در لیتر بود. انحراف معیار در 68 درصد داده ها مشاهده گردید که پراکندگی نزدیک به میانگین را نشان داد.
میزان EC نمونه های آب از دامنه ارتفاعات و نواحی تغذیه دشت در شمال خاوری و باختری به سمت مرکز دشت افزایش می یابد. همچنین، بالاترین غلظت نیترات به قسمت جنوبی آبخوان اختصاص داشت که به احتمال زیاد ناشی از بالا بودن سطح آب زیرزمینی و فعالیت های کشاورزی در منطقه می باشد. اگرچه میانگین غلظت نیترات در نمونه ها از 50 میلی گرم در لیتر کمتر است، اما با این وجود حفاظت از منابع آب زیرزمینی در برابر ورود آلاینده ها ضروری به نظر می رسد.