مقایسه رفتارهای پرخطر، مهارت های ارتباطی و خودکارآمدی در نوجوانان پرورشگاهی، خانواده های جایگزین و عادی شهر بندرعباس

فرزندانی که در محیط خانواده پرورش می یابند، در آینده افراد مقاومی در برابر مشکلات زندگی هستند. از این رو این پژوهش باهدف مقایسه رفتارهای پرخطر، مهارت های ارتباطی و خودکارآمدی در نوجوانان پرورشگاهی، خانواده های جایگزین و عادی انجام شد.
روش پژوهش توصیفی و از نوع علی_مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان 12 تا 18 سال ساکن در پرورشگاه، خانواده های جایگزین و خانواده های عادی بندرعباس در سال 1394 بودند. نمونه این پژوهش متشکل از 150 نوجوان بود که 50 نوجوان پرورشگاهی و 50 نوجوان خانواده های جایگزین به روش نمونه گیری هدفمند و 50 نوجوان خانواده های عادی به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای به کار گرفته شده، مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی، مقیاس خودکارآمدی عمومی و آزمون مهارت های ارتباطی کوئین دام بود. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری و SPSS22 استفاده شد.
میانگین و انحراف معیار رفتارهای پرخطر در نوجوانان پرورشگاهی 85/5±04/118، خانواده های جایگزین 21/5±14/110 و خانواده های عادی 06/6±82/109، مهارت های ارتباطی در نوجوانان پرورشگاهی 19/6±17/111، خانواده های جایگزین 62/7±11/122 و خانواده های عادی 42/6±03/121 و خودکارآمدی در نوجوانان پرورشگاهی 84/3±33/53، خانواده های جایگزین 01/4±39/61 و خانواده های عادی 26/3±20/63 است. بین نوجوانان خانواده های عادی و خانواده های جایگزین در رفتارهای پرخطر، مهارت های ارتباطی و خودکارآمدی تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0p>)؛ اما بین نوجوانان خانواده های عادی و خانواده های جایگزین با نوجوانان پرورشگاهی در رفتارهای پرخطر، مهارت های ارتباطی و خودکارآمدی تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>p).
وقوع رفتارهای پرخطر در نوجوانان پرورشگاهی بالاست. مهارت های ارتباطی آنان ضعیف و ادراکشان از خودکارآمدی پایین است. بنابراین، تدوین برنامه ها و انجام آموزش هایی در جهت پیش گیری از رفتارهای پرخطر و افزایش مهارت های ارتباطی و خودکارآمدی نوجوانان پرورشگاهی حائز اهمیت است.