تاثیر حکمرانی خوب بر آلودگی محیط زیست در کشورهای آسیای جنوب غربی

طی چند دهه اخیر، حکمرانی خوب به موضوع با اهمیتی در عرصه مدیریت دولتی تبدیل شده و این امر به واسطه نقش مهم حکمرانی در ترویج توسعه پایدار و حفاظت از محیط زیست می باشد. لذا بررسی نقش و تاثیر حکمرانی خوب بر کیفیت محیط زیست از منظر پژوهشگران و سیاستگذاران می تواند حایز اهمیت باشد. از این روی مقاله حاضر به تاثیر ابعاد حکمرانی خوب بر آلودگی محیط زیست در کشورهای آسیای جنوب غربی طی دوره 2015-2002 می پردازد. نتایج مقاله حاکی از آن است شاخص‏های کنترل فساد، اثر بخشی دولت، ثبات سیاسی و نبود خشونت، صدا و پاسخگویی، کیفیت قانون و حاکمیت قانون به عنوان شاخص های معرف حکمرانی خوب، اثری منفی و معنادار بر آلودگی دارند. درجه ی بازبودن اقتصاد با میزان آلودگی محیط زیست رابطه منفی و معنا دار داشته است. رشد اقتصادی و ارزش افزوده بخش صنعت اثر مثبت و معنا داری بر آلودگی محیط زیست در کشورهای مورد مطالعه دارد. بنابراین، بهبود شاخص های حکمرانی خوب در کشورهای منتخب از جمله ایران به طور بالقوه می تواند آلودگی را کاهش دهد.