مقایسه فرآیند و محتوای خانواده و ویژگی های شخصیتی بین مادران کودکان مبتلا به اوتیسم و عادی (15 6 سال)

داشتن یک کودک اوتیستیک فشار روانی زیادی به خانواده وارد می کند و در درازمدت بر کارکردهای خانواده و ویژگی های روان شناختی مادران تاثیر می گذارد. از این رو، پژوهش حاضر به منظور مقایسه فرآیند و محتوای خانواده و ویژگی های شخصیتی مادران دارای کودکان اختلال اوتیسم و مادران کودکان عادی در تهران انجام شد.
در این پژوهش علی-مقایسه ای 29 مادر دارای کودک با اختلال اوتیسم مشغول به تحصیل در یکی از مدارس اوتیسم و 35 مادر کودک عادی در سال 1393 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. با استفاده از پرسش نامه های شخصیتی نئو و مقیاس فرآیند و محتوای خانواده، داده ها جمع آوری و با آزمون تی استودنت تحلیل شدند.
ویژگی شخصیتی روان نژندی در مادران دارای کودک اوتیسم بالاتر از مادران کودک عادی است (01/0 > Pو 89/4-= t) و کارکردهای فرآیندی (01/0 > Pو30/5 =t) و محتوایی خانواده (01/0 > Pو52/4=t) در مادران دارای کودک اوتیسم پایین تر از مادران کودک عادی است.
بر اساس نتایج، داشتن کودک مبتلا به اختلال اوتیسم سطح فشار روانی و اضطراب مادران را افزایش می دهد که به تدریج ویژگی شخصیتی روان نژندی مادران را تشدید می کند و کارکردهای کارآمد خانواده در دو بعد فرآیند و محتوای خانواده را کاهش می دهد. لذا پیشنهاد می شود در مداخلات روانی- آموزشی برای پیشگیری و درمان اختلال اوتیسم به کارکردهای خانواده توجه شود.