ارتباط ظرفیت تام آنتی اکسیدانی رژیم غذایی با سکته مغزی در بزرگسالان ایرانی

اطلاعات محدودی در ارتباط با ظرفیت تام آنتی اکسیدانی رژیم غذایی و خطر سکته مغزی وجود دارد. این مطالعه جهت بررسی ارتباط بین ظرفیت تام آنتی اکسیدانی رژیم غذایی و خطر سکته مغزی در میان بالغین ایرانی انجام شده است.
این مطالعه مورد-شاهدی بر روی 195 بیمار مبتلا به سکته مغزی و 195 فرد شاهد بستری در بیمارستان الزهرای اصفهان انجام گردید. رژیم غذایی شرکت کنندگان به وسیله پرسشنامه بسامد خوراک ارزیابی گردید. ظرفیت تام آنتی اکسیدانی رژیم غذایی به وسیله داده های بین المللی مربوط به قدرت کاهنده فریک آنتی اکسیدان برآورد گردید. سکته مغزی به وسیله یک متخصص اعصاب با استفاده از روش های تصویربرداری تایید گردید. اطلاعات جمعیت شناختی با استفاده از پرسشنامه به دست آمد. ارزیابی های آنتروپومتری با استفاده ترازو، قد سنج و متر مناسب اندازه گیری شد. همچنین فعالیت فیزیکی توسط پرسشنامه ارزیابی گردید و به صورت دقیقه در روز – معادل متابولیک بیان گردید.
میانگین ظرفیت تام آنتی اکسیدانی رژیم غذایی میان گروه مورد و شاهد تفاوت معنی داری نداشت (6±2/10 در مقابل 8/4±4/10، 61/0=P). بعد از تعدیل برای مخدوشگرها شامل دریافت های غذایی فیبر و اسیدهای چرب امگا 3، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی رژیم غذایی ارتباط معکوس حاشیه ای با خطر سکته مغزی داشت. بدین ترتیب که هر واحد افزایش در ظرفیت تام آنتی اکسیدانی رژیم غذایی با کاهش خطر سکته مغزی به میزان 29درصد در ارتباط بود (71/0=OR؛ 01/1-5/0=95%CI، 06/0=P). زمانی که ارتباط را در میان سهک های ظرفیت تام آنتی اکسیدانی رژیم غذایی بررسی کردیم، بعد از کنترل مخدوشگرها افرادی که در بالاترین سهک ظرفیت تام آنتی اکسیدانی رژیم غذایی بودند در مقایسه با بیمارانی که در پایین ترین سهک قرار داشتند به طور حاشیه ای 51درصد احتمال کم تری برای داشتن سکته مغزی داشتند (49/0=OR؛ 1-49/0=95%CI، 12/0=P).
ما تقریبا یک ارتباط معکوس معنی داری بین ظرفیت تام آنتی اکسیدانی رژیم غذایی و خطر سکته مغزی به دست آوردیم. برای تایید این یافته ها مطالعات آینده نگر بیشتری موردنیاز می باشد.