تاثیر تمرینات متمرکز شانه و دستگاه تسهیل کننده حرکت ویلچر بر درد و عملکرد شانه جانبازان مبتلا به آسیب نخاعی پاراپلژیک

آسیب نخاعی یک رویداد حاد و ویران کننده است که تغییرات مهم و دایمی در زندگی جانبازان ایجاد می کند و باعث اختلال عملکردی وسیع می شود. ورزش می تواند میزان این ناتوانی را کاهش داده یا عملکردشان را بهبود بخشد. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر تمرینات متمرکز شانه و دستگاه تسهیل کننده حرکت ویلچر بر درد و عملکرد شانه جانبازان ویلچرسوار مبتلا به آسیب نخاعی پاراپلژیک بود.
در این پژوهش کاربردی از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون، 20 نفر از جانبازان ویلچرسوار با آسیب نخاعی پاراپلژی و مبتلا به درد شانه مراجعه کننده به مرکز ارتز و پروتز کوثر در سال 1394 به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه 10نفره تجربی و کنترل قرار گرفتند. داده ها با پرسش نامه های شاخص تعیین درد شانه افراد استفاده کننده از صندلی چرخ دار (WUSPI) و بررسی عملکرد شانه بیماران ارتوپدی (SRQ) جمع آوری شد. تمرینات به مدت 8 هفته و هر هفته 3 روز، در گروه تجربی به همراه استفاده از دستگاه تسهیل کننده حرکت ویلچر در منزل انجام شد و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS 21 و توسط آزمون های T وابسته و تحلیل کوواریانس صورت گرفت.
در گروه تجربی، در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون به طور معنی داری میزان درد کاهش و عملکرد شانه افزایش یافت. بین دو گروه کنترل و تجربی نیز تفاوت معنی دار مشاهده شد (0.05p<).
تمرینات متمرکز شانه به همراه استفاده از دستگاه تسهیل کننده حرکت ویلچر در کاهش میزان درد و افزایش عملکرد شانه جانبازان ویلچرسوار با آسیب نخاعی پاراپلژیک موثر است.