اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر افزایش خودکارآمدی و امیدواری همسران جانبازان

همسران جانبازان به علت تعامل با جانبازان در معرض پیامدهای منفی روان شناختی آنان قرار می گیرند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر افزایش خودکارآمدی و امیدواری همسران جانبازان انجام شد.
در این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل، 30 نفر از همسران جانبازان شهرستان روانسر که تا پایان سال 1393، ده سال از عضویت آنان در بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستان روانسر گذشته بود، به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) جای گذاری شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش، مقیاس خودکارآمدی عمومی (GES-10) و مقیاس امیدواری اشنایدر بود. آموزش مهارت های ارتباطی در 8 جلسه 90دقیقه ای به صورت یک بار در هفته به گروه آزمایش ارایه شد، ولی گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. داده ها به کمک نرم افزار آماری SPSS 20 و توسط آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره مورد تحلیل قرار گرفت.
با کنترل اثر پیش آزمون، در نمرات پس آزمون متغیرهای خودکارآمدی، امیدواری و مولفه های تفکر عاملی و تفکر راهبردی در گروه آزمایش و گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت. آموزش مهارت های ارتباطی به ترتیب موجب 32% و 63% تغییر در مولفه های خودکارآمدی و امیدواری و همچنین 59% و 49% تغییر در مولفه های تفکر عاملی و تفکر راهبردی شد (0.001p<).
آموزش مهارت های ارتباطی بر افزایش خودکارآمدی و امیدواری همسران جانبازان تاثیر دارد.