ساخت و رواسازی مقیاس ایرانی سنجش رویکرد یادگیری مادام العمر در بین دانشجویان علوم پزشکی

هدف پژوهش حاضر ساخت و رواسازی مقیاس ایرانی سنجش رویکرد یادگیری مادام العمر در دانشجویان علوم پزشکی است.
پژوهش حاضر ازلحاظ شیوه جمع آوری داده ها توصیفی (غیرآزمایشی) و ازنظر هدف تحقیق و توسعه است. در تحلیل سوال ها از روش همبستگی پیرسون و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شده است. ابزار اولیه بر اساس تحلیل مفهوم و ابزارهای مشابه تهیه شد. جامعه پژوهش شامل دانشجویان دوره کارشناسی دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران و تهران بودند که در سال تحصیلی 96- 1395 مشغول به تحصیل بودند که با استفاده از فرمول کوکران 350 نفر از آنان انتخاب شدند.
روایی محتوایی این آزمون با نظر متخصصان روانشناسی تربیتی تایید شد. نتایج تحلیل نمودار سنگ ریزه و تحلیل موازی 3 عامل به عنوان عامل های زیربنایی کشف کردند. تحلیل عاملی تاییدی هم با مدل سه عاملی برازش خوبی نشان داد. همبستگی منفی و معنی دار (50/51-) نمره این آزمون با انگیزش بیرونی و همبستگی مثبت و معنی دار (0/54) آن با انگیزش درونی یادگیری روایی همگرا را برای آن تایید کرد. اعتبار کل آزمون به روش آلفای کرونباخ 0/73 و ضریب پایایی آن به روش بازآزمایی 0/89 به دست آمد.
در نتیجه تحلیل های رواسازی سه عامل زیربنایی (با 14 سوال) به عنوان عوامل زیربنایی و تشکیل دهنده رویکرد یادگیری مادام العمر تعیین شدند: هدف گذاری (6 سوال)، خود راهبری و خودارزیابی (5 سوال) و استفاده از آموخته ها (3 سوال). این مقیاس می تواند در پژوهش های مختلف جهت تعیین روابط و پیش بینی آن مورداستفاده قرار گیرد.