بررسی و مقایسه ی سطوح ایمنی دز موثر تیروئید و چشم در سی تی اسکن جمجمه، با استفاده از دستگاه های مولتی اسلایس

سی تی اسکن یک روش تصویربرداری با دز بالاست و در سی تی اسکن جمجمه، چشم و تیروئید دو عضو حساس به پرتو هستند. در این مطالعه دز موثر چشم و تیروئید بیماران با استفاده از دزیمتر ترمولومینسانس(TLD) ارزیابی شده اند.
این مطالعه توصیفی تحلیلی در سه بیمارستان با سه نوع دستگاه بنام های GE مدل 2 اسلایس(کد 1)، GE مدل 8 اسلایس(کد 2)، Siemens مدل 16 اسلایس(کد 3) انجام شد. تعداد 51 نمونه از بیمارستان های منتخب شهر رشت در شهریور و مهر سال 1395 با استفاده از TLD جمع آوری گردید. پس از کالیبراسیون TLD ها در مرکز کالیبراسیون، این دزیمترها بر روی پلک و تیروئید بیماران قرار داده شد و میانگین دز موثر دریافتی چشم و تیروئید این بیماران در طول آزمون سی تی اسکن جمجمه بررسی شد. داده ها با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل و نتایج با استفاده از آزمون واریانس (Anova (P>0/05 انجام شد.
متوسط دز موثر دریافتی چشم و تیروئید بیماران در بیمارستان با کدهای 1 و 2 و 3 به ترتیب mSv 2/04±2/66 و mSv 0/009±0/03 و mSv 1/80±1/11 و mSv 0/02±0/03 و mSv 0/95±1/94 و mSv 0/01±0/04 گزارش شد. اختلاف معناداری میان دز موثر چشم و تیروئید بیماران در هر سه بیمارستان یافت شد(0/05>P). علی رغم تفاوت دز موثر بین دز موثر چشم راست و چپ، بین لب راست و چپ تیروئید اختلاف معناداری مشاهده نشد(0/05
مهمترین عامل پرتوگیری بیماران نحوه انجام آزمون توسط کارشناس مربوط است.