بررسی ایمونوهیستولوژیک بیانHER2 و P53 در مننژیوم و ارتباط آنها با درجه هیستولوژیک

مقدمه مننژیوم شایع ترین تومور داخل جمجمه ای اولیه با فراوانی قریب 30% می باشد. سیستم تقسیم بندی WHO 2007 مننژیوم را به سه درجه تقسیم کرده است. عود زودهنگام شایع ترین سناریوی شکست درمان جراحی مننژیوم است.HER2 یک پروتئین غشایی با فعالیت تیروزین کینازی میباشد که در سرطان های مختلف از جمله آدنوکارسینوم پستان افزایش بیان آن مشاهده شده است و هدف درمان دارویی با Herceptin می باشد.P53 یک ژن سرکوب کننده تومور است که به DNA متصل شده و در صورت اشتباه در همانندسازی با مکانیسم ناشناخته از ادامه سیکل تقسیم سلول جلوگیری میکند. موتاسیون ژن آن منجر به بیان بیش از حد آن و ایجاد تومورهای مختلف در انسان میشود.مطالعه حاضر به بررسی رابطه بین بیان HER2 و P53 و درجه هیستولوژیک و رفتار نامطلوب (عود) مننژیوم میپردازد.
روش کار53 بلوک پارافینی مننژیوم انتخاب و بیان HER2 وp53 در آن با رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی بررسی شد.
نتایج از 44 مورد مننژیوم درجه یک (خوش خیم) و بدون عود تنها 4 (9%) مورد دارای بیان HER2 و 2 مورد(5/4 %) دارای بیان p53 بودند، از میان 13 مورد دارای درجه هیستولوژیک دو و سه (آتیپیک یا آناپلاستیک) و یا خوشخیم دارای عود 4 مورد (30%) بیان HER2 و 4مورد (30%) بیان P53 دارند که این اختلاف از نظر آماری معنادار نیست، هرچند بطور کلی بیان این دو مارکر با افزایش درجه تومور و سابقه عود افزایش نشان میدهد. از بین 8 مورد که HER2 را بیان کرده اند 4 مورد (50%) بیان P53 نیز داشتند و از بین 49 مورد که بیان HER2 نداشتند تنها 2 مورد (4%) P53 را بروز دادند لذا بین بیان HER2 و P53 رابطه آماری معنادار دیده می شود (002/0=p-value). بین بیان HER2 و P53 و سن بیماران، موقعیت مکانی تومور ، جنسیت بیمار از نظر آماری رابطه معنادار یافت نشد.
نتیجه گیری در مننژیوم هایی که درجه هیستولوژیک تومور مورد شک است خصوصا در مواردی که تعداد میتوز در حد مرزی می باشد رنگ آمیزی P53 ، HER2 ممکن است در افتراق موارد بینابینی مورد استفاده قرار گرفته، در برخی بیماران پلان درمانی را تغییر دهد و لزوم رادیوتراپی پس از جراحی را خاطر نشان سازد.