ویژگی های روان سنجی مقیاس سرمایه روان شناختی مثبت در بین کارکنان ستادی آموزش وپرورش شهر اصفهان

این پژوهش با هدف بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس سرمایه روان شناختی مثبت اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان ستادی نواحی شش گانه آموزش وپرورش در سال 1394 تشکیل می دادند که تعداد 325 نفر به روش تصادفی طبقه ای مبتنی بر سهم و بر اساس فرمول تعیین حجم نمونه کوهن، مانیون و موریسون (2000) به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند و مقیاس سرمایه روان شناختی لوتانز، یوسف و آوولیو (2007) در مورد آنان اجرا گردید. پژوهش در پایایی از ضرایب آلفای کرونباخ و در روایی سازه از تحلیل عاملی تاییدی مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری استفاده نمود. ضرایب آلفای کرونباخ برای مقیاس سرمایه روان شناختی مثبت برابر 89/0 و برای خرده مقیاس های خوش بینی، امید، تاب آوری و خودکارآمدی به ترتیب 70/0، 83/0، 73/0 و 87/0 به دست آمد. نتایج تحلیل عاملی تاییدی تک عاملی و چهار عاملی مبتنی بر مدل نظری لوتانز و همکاران نشان داد که مدل چهار عاملی از شاخص های برازندگی مطلوب تری نسبت به مدل تک عاملی برخوردار است. شاخص های برازش مطلوب می باشند. همبستگی بین کل مقیاس سرمایه روان شناختی مثبت با عامل های خوش بینی، امید، تاب آوری و خود-کارآمدی به ترتیب 76/0، 87/0، 78/0 و 84/0 است که روایی مطلوبی را نشان می دهد. همبستگی بین عامل ها هم بین 41/0 تا 62/0 است که در سطح (01/0P<) معنی دار است. به منظور بررسی روایی افتراقی مقیاس سرمایه روان شناختی مثبت، از اجرای همزمان مقیاس رفتار ضد بهره ور استفاده شد؛ نتیجه نشان داد که مقیاس سرمایه روان شناختی مثبت و مقیاس رفتار ضد بهره ور همبستگی منفی (39/0-) دارد. بین سرمایه روان شناختی مثبت کارکنان شش ناحیه آموزش وپرورش، تفاوت معنادار در سطح (05/0>P) وجود ندارد؛ ولی بین سرمایه روان شناختی مثبت کارکنان زن و مرد آموزش وپرورش، تفاوت معنادار در سطح (05/0>P) وجود دارد. بنابر مقادیر به دست آمده می توان این مقیاس را دارای روایی و پایایی برای انجام مطالعات آتی در نظر گرفت.