اثر تمرین متقاطع دو-شنا به شکل HIT بر توان هوازی و بی هوازی دوندگان نیمه استقامت زن

پژوهشگران و مربیان در جستجوی موثرترین روش ها برای بهبود اجرای ورزشی هستند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی پاسخ توان هوازی و توان بی هوازی با اسیدلاکتیک به دو نوع تمرین تناوبی با شدت بالا (HIT) بود.
روش شناسی: در این پژوهش، 16 نفر از دوندگان نیمه استقامت زن خرم آباد (سن: 89/2±22 سال، قد: 76/4± 8/165 سانتیمتر، وزن 52/8±58 کیلوگرم) به صورت داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول تمرین HIT دو و گروه دوم تمرین HIT دو-شنا را به صورت ترکیبی، سه روز در هفته (دو روز دو و یک روز شنا)، به مدت چهار هفته انجام دادند. برای تعیین توان هوازی و توان بی هوازی با اسیدلاکتیک به ترتیب از آزمون های Bruce بیشینه و RAST استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون هایt زوجی و تحلیل کواریانس استفاده شد.
یافته ها نشان داد که در دو گروه توان هوازی افزایش غیرمعنادار و توان بی هوازی با اسیدلاکتیک در دو گروه افزایش معنادار داشت (P
دو نوع تمرین HIT اثر مشابهی بر توان هوازی و توان بی هوازی با اسیدلاکتیک دوندگان زن نیمه استقامت دارد.