بررسی اثر پرایمینگ و تاریخ کشت بر صفات عملکردی و فیزیولوژیکی دو توده زیره سبز

به منظور بررسی موضوع اثر پرایمینگ و تاریخ کشت بر عملکرد، اجزای عملکرد و صفات فیزیولوژیکی دو توده زیره سبز، آزمایشی به صورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه شاهد در سال زراعی 94-1393 انجام گرفت. در این آزمایش، عامل پرایمینگ در دو سطح (بدون پرایم و کلرید پتاسیم 4 درصد)، تاریخ کشت در سه سطح (25 بهمن، 10 اسفند و 25 اسفند) و توده های زیره سبز در دو سطح (سبزوار و نیشابور) بودند. نتایج نشان داد که اثر متقابل سه عامل تاریخ کشت، پرایمینگ و توده زیره سبز بر تعداد چتر در بوته در سطح یک درصد و تعداد دانه در بوته، عملکرد دانه و عملکرد زیستی در سطح پنج درصد معنی دار شد. نتایج بیانگر آن بود که تاخیر در تاریخ کشت از 10 اسفند به 25 اسفند در شرایط بدون پرایم در توده سبزوار منجر به کاهش معنی دار عملکرد دانه و عملکرد زیستی گردید. همچنین استفاده از پرایمینگ در توده سبزوار منجر به افزایش درصد و عملکرد اسانس شد. درصد ترکیبات تشکیل دهنده اسانس با تاخیر در تاریخ کاشت، کاهش معنی داری نشان دادند. به طور کلی کشت توده سبزوار در تاریخ 25 بهمن مطلوبترین عملکرد کمی و کیفی را داشت.