بررسی بازده و خصوصیات فیزیکوشیمیایی پکتین استخراجی از ضایعات پوست بادمجان

پوست بادمجان دارای مواد با ارزشی مانند پکتین است که استخراج آن می توانداز جنبه اقتصادی و زیست محیطی سودمند باشد. هدف کلی از این پژوهش بررسی تاثیر سه متغیر دما (60، 75 و90)، زمان (50، 100 و150) و pH (5/1، 25/2 و3) بر میزان بازدهی، درصد گالاکتورونیک اسید و درجه استریفیکاسیون پکتین استخراج شده از پوست بادمجان بود. از روش سطح پاسخ به منظور بهینه سازی شرایط استخراج استفاده گردید. جهت بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی پکتین حاصله نیز آزمون های پایداری امولسیونی در روزها و دماهای مختلف، بررسی رفتار جریانی در غلظتهای متفاوت انجام شد. مطابق با نتایج، بالاترین راندمان استخراج از پوست بادمجان، 30/28 درصد در شرایط شدید استخراج دما ̊c90، زمان min150 و pH، 5/1 مشاهده گردید. بالاترین درصد گالاکتورونیک اسید پکتین استخراجی از پوست، 50/76 درصد، در شرایط دمای ̊c75، زمان min100 و pH، 25/2 مشاهده گردید. بالاترین درجه استریفیکاسیون پکتین استخراجی از پوست 200/83 درصد در شرایط دمای ̊c60، زمان min50 و pH، 3 بود. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که دمای استخراج موثرترین فاکتور بر بازده و درجه استریفیکاسیون پکتین استخراج شده بود. بیشترین پایداری امولسیون پکتین پوست بادمجان در دمای 4 درجه سلسیوس و روز اول بوده است. با افزایش غلظت نمونه های پکتین (از %1/0 تا 2%) ضریب قوام آن ها افزایش یافته است و رفتار تمام نمونه ها نیوتنی بود. بنابراین از ضایعات پوست بادمجان می توان به عنوان منبع پکتین استفاده نمود.