عوامل موثر بر مطلوبیت فضاهای شخصی در محیط های آموزشی دانشگاهی (مطالعه موردی: دانشکده مهندسی معماری و شهرسازی)

مطالعات و بررسی های صورت گرفته بیانگر مشکلاتی چون عدم تعریف مناسب از فضاهای شخصی، فقدان محرمیت و امنیت، نبود حس تعلق یا حس مکان و ازدحام، در فضاهای دانشگاهی است. این مسئله باعث عدم کارایی و کاهش حضور موثر دانشجویان در فضاهای آموزشی می گردد. هدف از پژوهش حاضر مرور نظریه ها و رویکردهای روان شناسی محیطی و معماری در رابطه با مفاهیم حریم خصوصی و فضای شخصی است و سپس تحت نظر متخصصان، عوامل کالبدی و روانی موثر بر مطلوبیت فضاهای شخصی استخراج شده است.
این مطالعه برحسب نوع هدف،کاربردی است و به روش تحقیق پیمایشی انجام گردیده است. پیمایش اولیه بین تعدادی از متخصصین متشکل از اساتید معماری و روانشناسی که به روش خوشه ایتصادفی انتخاب شدند صورت گرفت. سپس پرسشنامه اولیه حاصل گشته و بعد از تعیین میزان اهمیت هر یک از عوامل، پرسشنامه اصلی تهیه و توسط کاربران مورد پیمایش قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS صورت پذیرفت.
مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر فضاهای شخصی در دو حوزه مولفه های کالبدی و مولفه های روانی استخراج گردید. در حوزه مولفه های کالبدی عواملی مانند: فردی سازی فضا، استفاده از مرزها برای تفکیک فضا و ایجاد فضاهای نیمه شخصی و خلوت به دست آمد و در حوزه مولفه های روانی مهم ترین مولفه ها شامل: امنیت، تراکم جمعیتی و در نظر گرفتن نیازهای متفاوت افراد حاصل شد.
در نظر گرفتن عوامل موثر حاصل شده از پژوهش حاضر در طراحی محیطی موجب مطلوبیت فضاهای شخصی در محیط های آموزشی دانشگاهی خواهد شد.